Gisteren naar Rob en Elly geweest in Breda.
De dames gingen gezellig de stad in om te shoppen en hebben mee staan te lallen met hetSmartlappenfestival Tranen van Van Cooth in de binnenstad van Breda.
Rob en ik gingen naar De(n) Hertenwei,iets wat we al een tijdje van plan waren, omdat een wat grotere reünie tot dusverre moeilijk te plannen lijkt.
Het was gelijk al even slikken en een traantje wegpinken toen we zagen dat de heilige gronden van de Boomgaard waren aangetast.

Maar bij nader inzien hadden we het mis, want de coniferen e.a. mooie groene planten waren daar geplant ter nagedachtenis van al het mooie schoon dat deze heilige gronden had bevolkt.
Dus aan al die trekkersmeiden die ons pakweg 35 jaar geleden bezocht hebben, bij deze dit eerbetoon, een bloemetje terug, voor al het mooie schoons dat jullie ons en de Hertenwei geschonken hebben.
Bij nadere inspectie, bleek dat het ‘pad’ dat doorliep naar de vrijershaven aan de Reusel ook niet meer bestond.
Op enige afstand leek de boel daar afgezet, wel weet ik uit een eerder bliksembezoek dat achter het veldje wandelpaden zijn.
Wat dat aangaat kennen jullie, die hier ook rond 1975 bivakkeerden, het totaal niet meer terug.
Bij de receptie twijfelden we even of we ons zouden melden (we weten nog goed hoe we toen voor iedere druppel moesten betalen) maar Rob herkende Harm Maillé, en achteraf was dit best een gezellig gesprek.
Mensen veranderen vanaf een bepaalde leeftijd nog maar weinig, maar laten we het er op houden dat hij iig gemakkelijker te benaderen was 😉
De oude friettent van Annie Span is al tijden weg, en disco Bambi ook, hiervoor in de plaats is er een heus horeca gedeelte gekomen, met een café (’t Strumke), à la carte restaurant Maille d’Or (toen hij 50 werd) , disco onder de grond (waar de oude bar staat!) en een mooie (en zeker lekkere) friettent, 2 buitenbaden, 1 binnenbad.
En dit alles onder de bezielende leiding van Riet Bakker!
Vervelend was wel toen we door een stel in laantje O (waar Wil de Groot ook staat) richting Riet werden gestuurd, zij ons vergaten te vertellen dat haar Aad 2 jaar geleden was overleden…
Riet had nog aardig wat te verwerken, het was dan ook zoals Rob aangaf, kletsen met een lach en een traan.
Zij heeft ons ook een volledige rondleiding gegeven, en we hebben lekker zitten bijkletsen, met een pilsie en patatje stoof.
We zijn 2 keer over de camping gewandeld om te achterhalen wie ook al weer waar stonden.
Het feit dat de toentertijd geplante heggen en bomen ons volledig het zicht ontnamen, en het feit dat veel laantjes nu anders lopen, hielp niet echt.
Het voetbalveld is kleiner en 180 graden gedraaid, en op het 1e gezicht zaten er minder waterputten en verkeerdrempels in 😉
Ooit, nadat ik en vele anderen met stacaravans vertrokken, heeft Maillé de fout van zijn leven gemaakt, omdat hij meende dat trekkerscaravans de toekomst zouden worden.
Ik neem dan ook aan dat het in het vakantieseizoen drukker is, maar gezellig zag het zeker niet (meer) uit.
Veel meer lege plekken dan bezette, en dat is toch een zielig gezicht, zoals hiernaast mijn oude laantje L.
Dit alles speelde zich af in de vorige eeuw, maar zoals ik het nu terug zie lijkt het gevoelsmatig een ander leven te zijn geweest…
Maar ik vond het wel beregezellig!

Deel dit op:
FacebookTwitterPinterestTrello