Men neme een zakje met verschillende zaden en zien wel wat er tevoorschijn komt, zo dacht Linda dit voorjaar.
Het was een aanbieding bij de LIDL, voor weinig, maar we hebben er toch veel voor teruggekregen!
Naast al het meer tegen wild onkruid aanleunende spul hebben we nu wel een héél apart ras zonnebloemen in de tuin.
Geen zwarte zaden in het midden, één en al geel, en veel mooier dan de andere ‘normale’ zonnebloemen.
Ik heb nog met Google afbeeldingen gezocht, maar ik kan hem niet vinden, wie het hier weet mag het zeggen, beloning; 20 gratis bezoekjes aan de weblog 😉
Draaiorgels in Dordrecht
Gisteren zijn we eindelijk na 8 maanden wachten ons nieuwe douchescherm wezen halen in Sliedrecht bij Sanidump, er waren problemen met de Italiaanse leverancier, die nu eindelijk opgelost zijn.
Op weg naar waren we op de A20 en gelijk daarna de A16 (voor de brug nog) getuige van 2 ongelukken, de laatste zelfs met de inzet van de TraumaHelicopter!
Op de terugweg zijn we nog even naar de Draaiorgeldag in Dordrecht gegaan, het was per slot van rekening al weer een tijdje geleden dat we daar geweest waren.
De Dordtse draaiorgelbouwer Gijs Stal had 29 orgels uit binnen- en buitenland naar de stad gehaald, van klein tot heel imposant groot.
Het is was een heerlijk warme dag met allemaal relaxte mensen om ons heen, naast de draaiorgels hebben we het oude karakter van de vele kleine leuke winkeltjes op ons in laten werken.
Als klap op de vuurpijl liepen we door de Voorstraat waar Linda de sexshop Climax opviel, de zaak van Raymon die we al een aantal keren op Vilanova hadden ontmoet.
Met stoute schoenen aan gingen we naar binnen, en jawel hoor, het was hem, en hebben we op het laatst nog honderd uit staan te kletsen met hem, over vnl de vakanties!
Hierdoor hebben we ons ook nog op die heerlijk warme dag moeten haasten om Leanders zijn nieuwe (2e hands) fiets op te halen.
Al met al een welbestede dag…
Jeugd-zonde
Net terug van vakantie hoorde ik gisterenavond Linda roepen (terwijl Leander binnen kwam) "Zet je PC maar uit, we moeten weg".
Direct schoot het door me heen; hij is met zijn fiets gevallen en gewond, oftewel een ritje ziekenhuis, maar nee, hij was heel, maar ook zonder fiets!
Wat bleek, tijdens het rondhangen in het Wollefoppenpark waren er 2 knapen (van nb 10 en 12!) uit (naar later pas bleek) Schollevaar, waarvan de jongste de fiets van Leander in de sloot had gegooid!
Eenmaal lopend thuis gekomen deed hij zijn verhaal en zijn we met tuingereedschap die kant op gegaan.
Al spoedig bleek dat dit gereedschap niet bestand was tegen de zware fietsen, want er bleken er meer te liggen!
Wederom naar huis hebben we muurhaken bevestigd aan 2 touwen en zijn Linda en ik een tijdje aan het dreggen gegaan.
Eerst haalden we een veel oudere fiets naar boven, en uiteindelijk na anderhalf uur tobben hadden we de fiets te pakken.
Het bleek al snel dat de fiets niet meer te berijden was, maar gelukkig hebben we hem achterin in de auto kunnen gooien.
Toevallig reed onze motormuis en steun en toeverlaat agent Robert Vunderink langs, en die heb ik op de hoogte gebracht van het verhaal.
Maar goed, we hopen dat als wij de ouder(s) te spreken krijgen (via via, want we weten niet waar die knullen wonen) zij het met ons eens zullen zijn dat dit gewoon via hun WA vergoed moet worden.
Vanochtend bij Roerade (waar ik de fiets maar gelijk neergezet heb) bleek ook al tijdens het gezellige (waar ben jij geweest vakantie) gesprek met de directeur daar, (ze kennen ons daar instussen wel) dat de fiets total-loss is.
Want het water zit natuurlijk in alle hoeken en gaten, en zal er vroeg of laat uiteindelijk voor zorgen dat dingen vast komen te zitten, of kapot gaan.
Hij zou zijn medewerking verlenen in het geheel, en uitkijken voor een goede leuke 2e hands.
Resumerend kunnen we alleen maar (weer) vaststellen dat het geheel de verkeerde kant uit gaat met de jeugd.
Gelukkig hebben we ook een getuige, die het verhaal intussen heeft bevestigd.
En nu maar hopen dat deze middag alles goed gaat, en we te maken gaan krijgen met ouders als ons zelf, die de verantwoording nemen voor de daden van hun soms hele lastige kinderen….
Intussen heeft Linda al contact gehad met hun moeder, die zeer verbaasd was, maar direct aangaf alles te regelen, dus morgen gelijk maar weer een nieuwe fiets uitzoeken, en mijn verpeste schoenen vergoed, gelukkig ze zijn er nog, alles toch weer opgelost!
WoordenOmarmen
Woorden..sommigen zullen je zeggen dat een plaatje wel meer dan duizend woorden groot kan zijn.
Toegegeven, ik ondersteun vrijwel ieder stukje met een plaatje, omdat het oog niet alleen letters wil.
Ik heb vandaag een dag achter mij (net na de vakantie) met vele woorden, ik had iemand op de zaak op bezoek die wat weer weet dan ondergetekende, en betekent natuurlijk leegzuigen (qua kennis hè) die hap 😉
Pas dan merk je weer wat een hele dag over ICT zaken kletsen voor gevolgen kan hebben..
Aan de andere kant, als ik alles had op moeten schrijven wat ik gevraagd en verteld heb, dan had ik wellicht door de kramp dit stukje niet kunnen schrijven 😉
Want, zoals een bekend spreekwoord ook aangeeft; Wie sprekend schrijft die blijft stilzwijgend zilver in goud omzetten 😉
Vilanova i la Geltrú – Donderse Hitte
Op 2 augustus 19.30 verwisselden wij Rotterdam voor Geltrú om rond 11.30 de volgende dag aan te komen, met 2 turbo naps van enkele minuten voelde ik me redelijk, en betrokken wij onze caravan.
Het plaatsje was 1 van de breedste en er was dus voldoende ruimte voor de party tent en hangmat.
Direct boodschappen gaan doen, en s’middags Caitlin en Daniël van het vliegveld in Barcelona opgehaald.
Zoals te doen gebruikelijk begin je dan vooraan, per slot van rekening hebben ze daar alleen maar een A en B terminal.
Dat hebben we geweten, honderden meters lopen, alwaar wij de 2 aantroffen, alles was gladjes verlopen.
Het was wederom wennen in de hitte, iets wat we op de achtergrond wisten te drukken met een potje kaarten af en toe, Daan en Keet hebben mij het Duizenden uitgelegd, ik moet zeggen een verslavend spelletje!
Ons 1e uitje was naar Sitges, een prachtig oud stadje vlakbij waar wij vertoefden, prachtige oude straatjes, en volop Rebajas (Rebaixes) winkeltjes voor Linda en de Kids. Ook zijn we wederom naar Barçelona geweest, dit keer voor het Parc Güell; en het Tibidabo Park het 1e lukte alleen de bus naar Tibidabo reed die dag niet, waarom wist niemand, en er was geen alternatief, doodzonde!
Tijdens de 1e week werden we overvallen door een donderstorm in de nacht, rond 2.00, dermatige erg dat Daan en Keet in allereil overgebracht moesten worden van de tent naar de caravan!
Helaas waren de prijzen in Mas Roquer (het restaurant) op de camping naar boven bijgesteld en het personeel sjagerijniger dan voorheen, dit samen met de regenstorm er voor kan je aflezen aan deze 2 foto’s hiernaast!
Intussen was Quim (onze vrind uit Pineda) ons al wezen bezoeken, en deed hij zijn verrassing uit de doeken; hij had een zwembad naast het huis laten bouwen!
Klein probleempje was alleen dat er nog 1 onderdeel binnen moest komen, en er moest nog water in!
Op vrijdagmiddag zijn we naar Pineda de Mar vertrokken, de kinders alleen latende met mamma Keet en pappa Daan aan het roer!
Na een een heerlijke Tapas in Pineda gingen we rond 19.00 bij Judith binnen, waar ze ons direct de plant liet zien die ze Lina beloofd had, en al een plaatsje in onze tuin heeft, zoals je hiernaast kunt zien.
We kregen de 2e verdieping met onze eigen douche ed, luxe alom.
Diezelfde avond gingen we naar Quim en MD, Arnaux en Anna, en zagen idd tot onze verbazing dat de Piscina bijna gereed was, wij hadden de eer gekregen om het samen met hen de volgende dag feestelijk te openen!
Die avond aten we allerlei lokale heerlijkheden, allerlei soorten worst, met de laatste fles van zijn eigengemaakte wijn, en een fles Cava die we hadden meegenomen voor de opening van het zwembad, héérlijk!
Na een goede nachtrust en heerlijk ontbijt hebben we idd gezwommen in zijn zwembad, alhoewel het water (volgens Linda geschat) 17 graden was, hebben we lekker koel gezwommen tussen de Ducklins die Linda had meegenomen voor Quim.
Ook zijn we nog even naar het strand van Santa Suzanna geweest om wat kleur te krijgen, in de hoop een aantal andere familieleden tegen te komen, wat helaas niet gebeurde.
s’Middags een zeer geslaagde Fideau tot ons genomen, en na het uitbuiken het terras met Quim samen voorzien van een nieuwe tuinset.
Zondagmiddag zijn we teruggekeerd en zagen we dat alles gladjes verlopen was, Leander had zelfs uit zichzelf brood gehaald, tja zei hij, “Wie moet het anders doen met die 2 langslapers”.
De week er op volgend zijn we nog 2x verrast door donder en bliksem, met speciaal 1 dag, vlak nadat we in het stadje gegeten hadden, waar we nauwelijks nog de weg zagen door de enorme regenval, echt heel erg, zo erg hadden we het nog niet meegemaakt.
Ondanks de 3 fikse buien hebben we het allen enorm naar ons zin gehad, oftewel, nog 365 minus 14 dagen te gaan tot de volgende vakantie in….we weten het nog niet…
Helaas heb ik op dit moment geen verdere plaatjes van het geheel (zoals het zwembad) daar ik alleen maar gefilmd heb, zodra ik de beelden op de PC heb komt er een vervolg…