We waren al weer een tijdje niet in het centrum van Rotterdam geweest in de buurt van het Centraal Station.
En aangezien we met onze Rotterdampas eenmalig gratis toegang tot MiniRailz hebben we de gok gewaagd 😉
De weg er naar toe was relatief bar, de kou en ijs onderweg, en natuurlijk de kleine chaos rond Centraal.
Maar eenmaal binnen was ik toch prettig verrast, heel veel herkenbare en markante (het zijn er nog maar weinig helaas) plekken van Rotterdam op schaal nagebouwd.
Het is allemaal heel mooi gemaakt, heel indrukwekkend hoe men dit alles tot een mooi geheel heeft weten te maken.
Veel jeugd natuurlijk, die uitleg kregen van Pa en ma of Opa en Oma, over de plekken en wat ze voorstellen, maar ook genoeg stilhangende kwijlende senioren, die duidelijk verknocht waren aan treinen, of dit in zijn jeugd heeft moeten ontberen…
Er was een heus commando centrum met veel monitoren om de boel gecoördineerd rond te laten rijden.
Mede hierdoor waren er (behalve bij de kassa) weinig vertragingen, beter dan bij het echte spoor 😉
De tijdelijke kerstafdeling daarentegen stelde werkelijk niets voor, zonde van het werk.
Als bonus (zie afbeelding) kregen we een mooi voorbeeld van hoe het nieuwe Centraal er uit komt te zien.
Jaragar
Ik heb er al vele maanden mee rondgelopen, ik wilde weer eens een horloge!
Mijn vorige horloge, een Actua, ligt al weer vele jaren in de la, deels omdat ik eigenlijk geen sieraden mens ben.
En aangezien ik iedere dag veel achter de PC zit weet ik voortdurend hoe laat het is…
Een tijdje terug zag ik tijdens een verplicht reclame rondje het merk Pulsar, en ik moet zeggen, het model sprak me enorm aan, maar heb ik daarna in geen enkele winkel teruggevonden.
Totdat ik verleden week op de Korte Hoogstraat liep en mijn oog viel op een bijzonder horloge.
Het had een behoorlijk grote kast, en je kon het binnenwerk zien, en het kan zonder batterij, omdat hij tijdens het dragen 'oplaad'.
Rond mijn jeugd was dat een nieuw en duur gegeven, want toen moest je je horloge nog opwinden.
Jawel (jeugdige) meelezers, toen hadden we nog geen quartz e.d.
Eigenlijk een beetje retro dus, maar wel een gaaf horloge om te zien, zelfs de achterkant is reuze interessant!
Voor € 59 was hij de mijne, naja, op 1e Kerstdag dan, want officieël heb ik hem als kerstcadeau van Linda gehad.
Helaas geen gebruiksaanwijzing er bij, wellicht omdat deze oorspronkelijk uit China komt? Dus als iemand er wel één heeft….
Viel me wel op dat google veel hits in het oostblok (Turkije en Polen etc) geeft, maar das wat rot lezen…
Snotver
Het was eventjes rustig aan het front hier.
Een stevige verkoudheid (griep) weerhield mij er van om van al dat wit te genieten.
Maar vanaf vandaag lijkt het dan eindelijk zo goed als over, met een kuchje nog hier en daar.
Was ik intussen al jaren gewend aan het feit dat deze ongemakken mij voorbij gingen, dit keer heb ik het geweten!
Ik heb klaarblijkelijk toch minder (menselijke) weerstand opgebouwd dan de voorgaande jaren.
Bijna 2 weken aan de Broxil (500 mg) Paracetamol, Vitamine C en op het laatst tabletten voor het los krijgen van de vastzittende hoest was geen pretje.
Het was zelfs van dien aard dat ik gelijk mijn dokter maar weer eens heb bezocht, en 4 tubes rood vocht heb afgestaan, voor mijn APK.
De eerste resultaten waren bemoedigend, geen longzaken of andere malleur, echter de resultaten voor hoge bloeddruk, cholesterol ed krijg ik volgende week te horen, of niet, als alles goed is…
Gelijk de mogelijkheid opgepakt om al dat moois weer vast te leggen voordat het binnenkort weg is….
WinterWonderWereld
Tot dusverre waren de sneeuwgoden ons goedgezind…
En vanochtend leek het ook best wel mee te vallen, maar nee, het viel behoorlijk naar beneden.
Dit is lokaal, en zeker gezien dit plaatje best mooi, maar niet als je er op uit wilt.
Ondanks dit alles hadden we toch de stoute schoenen aangetrokken, en richting Breda vertrokken.
We waren uitgenodigd om Matt’s 1e verjaardag te vieren, en wellicht er voor of erna, danwel allebei, naar Rob en Elly te gaan.
Al snel bleek dat naast de lokale wegen ook de snelwegen slecht begaanbaar waren.
Met een gangetje van 60 à 70 Km gingen we voort, maar bij de Brienenoord werd het al weer slechter.
Kwam ook nog eens bij dat de ruitenwissers stukken op de ruit niet schoonmaakten, precies op ooghoogte.
Afijn, 45 minuten later waren we pas bij Zwijndrecht, ook omdat de brug even open was geweest.
Het was toen dat ik met gemengde gevoelens besloot om te keren, het was het me toch niet waard.
Achteraf denk ik hier toch goed aan te hebben gedaan, want het werd nog slechter, en einde middag/avond gaat het ook nog vriezen.
Wel jammer dat ik mijn brabantse familie niet heb gezien, maar dat gaat nog wel goed komen hoor!
Een fijne middag jullie daar, en Matt van harte, de cadeautjes komen nog….
DrumBit
Naar de kaakchirurg gaan is nooit een pretje.
Zo ook in het geval van Linda, het was intussen dan ook al haar 3e keer!
De eerste keer kwam zij kaakchirurg Roos tegen, en dat was dan ook gelijk de laatste keer, verder geen woorden aan vuil maken…
Daarna was kaakchirurg de Geyt aan de beurt, nu nog in het Clara, en wat een verademing!
De man heeft absoluut talenten, meer dan kaakchirurgie!
Hij heeft een luisterend oor, de kwinkslag van Bert Visscher, de uitingen van Herman van Veen, en de rust (en kop) van Joop van den Ende.
Jazeker, hij stelt je gerust, alsof je bij hem thuis op visite komt.
Zo lijkt hij nu ook het probleem met Linda haar kiezen te hebben ontdekt.
Niets ontsteking of andere onderhuidse oorzaken, ze knarst (s'nachts, iig als ze slaapt) met haar gebit, en dat zou het ongerief bij haar kiezen teweeg brengen.
Wij hopen het met z'n allen, scheelt iig weer een vervelende ingreep.
En laat je niet misleiden, al lijkt het op een (ge)bit(sbeschermer), of zoals ze het daar noemen, een Drum, je kan er geen (IJs)Hockey mee spelen of gaan Boksen, deze is op basis van Siliconen alleen.