Omdat het steeds warmer dreigde te worden, we net onze nieuwe Rotterdam Pas hebben, en Tike had afgezegd, besloten we gisteren eens de SS Rotterdam te gaan bezichtigen.
Een boot (ja ik weet het, schip) zo groot dat ze het twee keer er op hebben moeten drukken!
Dat kon zo dachten wij, mooi nog net even voor de paasdrukte.
Hiernaast is dan ook te zien dat de rest van Nederland er niet bij was, ok, toegegeven, deze is eigenlijk van de boot terug, maar op de heenreis zaten wij in 1e instantie ook alleen, tot op het laatste moment er nog 4 dames bij kwamen.
We hadden terug dus de gehele 'Heen en Weer boot' voor onszelf.
Deze boot ligt er alleen maar om je vanaf de Spido ligplaats naar de SS Rotterdam te vervoeren.
Een leukere entree kan je jezelf dan ook niet wensen, per boot naar het schip.
Het is ondanks, of misschien wel juist door zijn 'oudere look' dat het een majestueuse verschijning is.
We kozen voor het uitzwaai programma, en eerlijk gezegd weet ik nog steeds niet, of ben ik inmiddels vergeten wat dit inhield.
Het was zo lieten we ons uitleggen een 12 stappen plan, maar al gauw bleek dat de dame had gejokt, we hebben veel meer gelopen!
We kregen een audiofoon mee, waar we per 'halte' feiten te horen kregen, aardig idee voor als het druk is, en leuk voor mensen met contactvrees, maar zoals vrijwel altijd bij dit soort 'musea' werd het één en ander vol vuur uitgelegd door vrijwel allemaal oud gedienden.
Van koksmaatje tot machinist, allen hadden ze zo hun verhaal.
De geur van de diesel maakte soms ruimte voor de geur van yesteryear en vroeguh, als je enkele seniore bezoekers hoorde vertellen over hún tijd, de melancholie spatte er van af.
We kregen uitleg over hoe men de upper (meestal amerikanen) van de 'gewone' toerist scheidde.
Het deed wel vreemd aan, net als blank en gekleurd eigenlijk, want beide ploegen hadden hun dek, eetzaal etc.
Gelukkig waren ook enkele oude 'kamers' bewaard, zodat je een idee kreeg hoe men zich moest redden, als men niet aan het werk was.
Er was een heus theatertje, een bar met dans gelegenheid, voor die tijd natuurlijk best luxe, maar het kan zich absoluut niet meer meten met de luxe van tegenwoordig, maar dat hoeft dan ook niet.
De stuurhut mochten we ook volledig bezichtigen, en eigenlijk, mede gezien het feit dat het lekker rustig was, hebben we meer gezien dan de bedoeling was, omdat we soms een beetje verkeerd gestuurd werden.
Allemaal niets mis mee, want zo zie je meer, toch?
Al met al een enerverende en interresante middag, waarin we veel informatie tot ons hebben moeten nemen.
Het was natuurlijk dan ook niet vreemd dat wij ons daarna nog even op het party dek neer hebben gevleid om het eea tot ons te nemen, om op deze manier weer kracht op te doen voor de wandeling naar Beurs.
Het was trouwens tijdens het varen terug dat Linda er op wees bij de kade van het oude (gerestaureerde) Holland Amerika Lijn gebouw, hoe leuk zou het toch zijn als de SS daar had mogen liggen.
Helaas kan er in dit geval ook niet van de regeltjes afgeweken worden, en moest het een bijhaven worden.
O ja, even een wetertje voor de meelezers hier;
Je hoeft nier persé te betalen om op de Rotterdam te mogen, het achterdek (party!) en de zijkanten, zijn gratis toegankelijk, waar je voor niet te veel lekker iets kunt eten en drinken, en ondertussen geniet van de vergezichten van de haven, een aanradertje!