Spring naar de hoofdinhoud

Kralingse Plas gerenoveerd

Verleden jaar, toen we nog met Judith, Robert en Bruna langs de Kralingse Plas liepen zagen we al de eerste tekenen van de renovatie.

Echter, dit bleek maar het begin en het topje van de ijsberg.
Vanaf het Indonesische restaurant Minang Kabau is er langs de landstrook een vlonder van honderden meters geplaatst.
Een heerlijk wandelpromenade, visstek en aanlegplek in één!
Tussen het land en de promenade in hebben ze resten bomen en takken geplant wat intussen heeft geleid tot een prachtige flora.

Even verderop terug naar de ingang bij het Lange Pad was er nog zo’n lange vlonder.
Deze heeft men geïntegreerd met de reeds bestaande in de kruidentuin.
Het enige dat nog steeds smet op het geheel gooit is de troep die mensen achterlaten met dit mooie weer.
Naast het nodige blik en plastic zie je op veel te veel plaatsen de restanten van het BBQ’n, te lui om het in een (speciaal daar neergezette) container te gooien.
De ganzenpoep was ook weer rijkelijk aanwezig, maar dat zie we dan maar voor het gemak als de aanloop naar de hindernisbaan verderop!

Terloops werden we er nog aan herinnerd dat we nog maar iets meer dan 2 maanden verwijderd zijn van de gezinsuitbreiding bij Daniël en Caitlin.
Zoals je hier ziet is de ooievaar bijna op zijn eindbestemming, iets om even rekening mee te houden!
Het blijft een mooi plek dat Kralingse Bos, alhoewel je nog maar amper mensen een balletje ziet trappen tussen de hoge bomen, zoals wij vroeger dit veel  met de Hoogendoorns deden!

Deel dit op:
FacebookTwitterPinterestTrello

Een Schimmelige Zomergroet

De zomer wil nog niet echt op gang komen, maar zichtbaarder dan vanmiddag kan ik het niet neerzetten.

Tijdens mijn wandeling naar het Ambachtsplein viel mijn oog op een vreemde witte substantie rondom de bomen naast het fietspad op de Lauwersmeer.
Want in principe liggen daar ‘normaal’  gesproken alleen maar hondendrollen en andere zaken waar mensen snel vanaf willen zoals lege blikjes en dergelijke.

Bij nadere inspectie bleek dit de eerste oogst champignons al te zijn.
Zoals te doen gebruikelijk worden deze natuurlijk vertrapt en verder geschopt zodat het er daardoor ook niet echt meer uitziet.
Maar het geeft maar weer eens aan hoe snel die zomer voorbij kan gaan.
Wij haken daar vanavond dan ook op in, want op het programma voor vanavond staat Andijviestamp met Spekkies!

Voor zij die al weg zijn, sorry, en voor hen die nog moeten hoop dat ik ze nog kunnen zwemmen in plaats van zwammen plukken!
Fijne zomer mensen!

Deel dit op:
FacebookTwitterPinterestTrello

Inn Veluwe

Afgelopen weekend zijn we met Rob en Elly (onze getuigen 25 jaar geleden) gaan vieren dat Linda 50 is geworden.

Eigenlijk was het een soort herhaling van 3 jaar geleden toen ik 50 werd in Soestduinen, waar ik de laatste dag vernam dat de zaak waarschijnlijk op de fles was.
Bij aankomst in Tulip Inn de Veluwe waren we direct al € 200 lichter, wat bleek, op de voucher van Blokker stond dat we die mee hadden moeten nemen, maar goed, die hebben we inmiddels weer boven water, en krijgen dit deze week nog teruggestort.
De kamers waren prima in orde, alhoewel je wel direct zag dat de buitenboel en badkamer wel wat opknapwerkzaamheden konden gebruiken.
Nadat we ons hadden hadden genesteld (lees: de vrouwen alles hadden in- en opgeruimd, en wij met 2 speciaal bieren de boel hadden ingezegend) zijn wat wat kleine boodschappen (lees: drank) gaan halen en hebben we de blauwe (of was het nou de groene) wandelroute genomen om de buurt te verkennen.
Om je een idee te geven zie je hiernaast sommige van de obstakels die we moesten nemen!
Dit alles zorgde er voor dat we eerder dan gepland, het was meen ik pas 17.00, enorme trek kregen en kozen we er voor om in Beekbergen te gaan dineren.
De keuze viel op (cafetaria) Prins, de naam doet vermoeden dat het om een snackbar ging, maar er naast was een heus restaurant. Het was een leuk stulpje, en de kaart was toereikend, prijzen ietsjes aan de hoge kant.
Achteraf gezien viel het allemaal wat tegen, men had de biefstuk aangezien voor een sudderlap en deze véél te lang doorgebakken, waar Linda expliciet om rood had gevraagd.
Er werd wel direct schuld bekend, en of we ander vlees wilden, we kozen er voor door te eten, en Rob en ik kregen een glas wijn, om de ‘smaak’ weg te spoelen zeg maar 😉
Daarna in het hotel aangekomen hebben Rob en ik even staan te keuen, en Linda en Elly zitten ‘beppen’.
En passant zagen we dat er een buslading seniorplussers waren neergestreken, blijft een vermakelijk volk die Engelsen!
De temperatuur was prima, dus Rob en ik hebben buiten ons flesje wijn soldaat gemaakt en de dames hadden een piyama party voor de TV.
Natuurlijk hebben we alle wereldproblematiek besproken en gingen netjes om 00:01 te bedde.

Zaterdagochtend netjes even na 09.00 aan het ontbijt, enigszins geholpen door het vrachtverkeer voor onze neus van de leveranciers.
Het eten was voldoende en lekker, diverse soorten brood en dito beleg, het was smakelijk, en Rob en ik hebben hierdoor de lunch over moeten slaan 😉
We kozen er voor om Apeldoorn aan te doen, voornamelijk voor schoenen, en dat is dan ook prima gelukt.
Vele winkels en geslenter (verzacht door een aantal terrasjes) verder hebben we het centrum van Apeldoorn wel redelijk op ons netvlies 😉
Terug in de Tulp hebben we de rest van het speciaalbier aangesproken om ons vochtgehalte weer op peil te krijgen en moest er een beter restaurant gekozen.
Onze keuze viel op de >De Roseboom ongeveer 1 à 2 km boven ons hotel, dus besloten we te gaan lopen!
Het was het achteraf ook meer dan waard, wat een héérlijk restaurant, goede en vlotte bediening en heerlijk vers eten, alles was perfect, tot aan de verse spinazie, 5 sterren!
De wandeling terug naar het hotel stelde dan ook eigenlijk daarna niets meer voor, en bij aankomst hebben we met wat pilzen weer het vochtgehalte op peil gebracht en de vieze smaak van een bud CL wedstrijd weggespoeld.
Ook die avond hebben we heerlijk buiten kunnen zitten, door de ligging hadden we nauwelijks last van de wind.
Dit keer gingen we om 01.00 naar bed, alles had die dag wat langer geduurd zullen we maar zeggen.

Zondagochtend zelfs iets eerder wakker dan de dag er voor, er waren geen leveranciers, maar de Engelsen ging met de bus weg, en die moest voor het hotel warmdraaien.
Het ontbijt was wel goed, maar de koffie, het roerei en bediening duidelijk minder dan de dag er voor, het blijft een mensen/persoonlijk ding deze belevenissen.
Het was daarna dat we besloten naar het Openlucht museum te gaan, en zoals je kunt zien waren de dames dolblij met deze beslissing.
De laatste zaken geregeld aan de balie en de schade qua drank (die best wel mee viel) vergoed, gingen we richting Arnhem.
Het weer was wederom goed tot prima, dus we ging weer lekker zonder jas oud Nederland in.
Het dagje vroeger was heerlijk, de trams, de landhuizen, tuinen, enz enz. Klein minpuntje was wel dat men op het Zaanse plein een aantal muzikanten had neergezet met een fluitist, die oud Iers/Amerikaanse muziek te gehore brachten, versterkt! waardoor ze iets te veel aanwezig waren.
De horeca kan ook best wel beter daar, qua bediening, maar we hebben er niet te veel bij stilgestaan.
Rob kreeg nog als traktatie  een rondje zetterij, waar wij de voorlaatste keer niet bij konden, hij mocht naar binnen en inhaleerde even weer de geuren en spullen van van vervlogen tijden.
Einde middag voelden we de vele kilometers in onze voeten en kuiten, en besloten we langzaam huiswaarts te gaan.
Langs de snelweg hebben we even bij de Mac gegeten, en eenmaal thuis rond een uur of 19.00 nog even een bakkie gedaan.

Al met al een super geslaagd weekend, even uit de malaise van alledag en heerlijk bijgepraat, de volgende weten we nog niet, maar wel zeker dat die (er van) gaat komen!
Bedankt Rob en Elly voor een gezellig weekeinde!

Deel dit op:
FacebookTwitterPinterestTrello

Lente Muizenissen

Vandaag was wederom een heerlijke dag, zo’n dag waar je letterlijk je tuin ziet bloeien en groeien.

De ene na de andere staak/scheut en knop ontstaat in de tuin, de boel staat werkelijk op barsten wat dat aangaat.
De winter heeft ook huisgehouden bij onze klimmers, die bij nader inzien maar tot -9 bestand waren.
Echter, volgens onze goede kennis de boomdokter (nee, geen fluisteraar, zie eerdere melding) zit er nog leven in, en inderdaad zagen we vandaag kleine knopjes!
Naast dit alles is het ook een gaan en komen van onze gevlederde vrinden, iedere ochtend en middag de meeste prachtige live optredens van deze kleine rakkers.
Maar ook op de grond ziet het er goed uit, het ene na het andere (krikkende) o-mijn-god beestje, hier en daar de eerste verkennende mier, en kleine veldmuizen!
We weten al veel langer dat we één of meerdere egels en muizen hebben, en dat is prima, totaal geen overlast van deze beestjes.
Maar daar was Tommy het vanmiddag weer eens niet mee eens, de donder 😉
Gelukkig nam Tommy het kleinood alleen in zijn mond, zoals een leeuwin dit met haar welpen doet, en ging er daarna mee spelen, dus Tommy binnen gezet, en geprobeerd de muis te vangen om hem op zijn eigen stekkie neer te zetten.
Op een gegeven moment was de muis onvindbaar en mocht Tommy weer terug in de tuin, afijn, die ging als een hasjhond het spoor volgen, en had hem direct weer te pakken.
Ook dit keer zonder kleerscheuren gelukkig, dit werd onze Maureen te veel, en zij zat/hing dan ook iets langer dan comfortabel voor haar is op het voetenbankje!
Hilarisch volgens Linda, die hierna maar de muis buiten de tuin heeft losgelaten, opdat het nog een kans maakt, wetende dat er meer katten buiten lopen dan bij ons in de tuin…
Heb voor de duidelijkheid een grote M onder de muis geplaatst, anders is het zo zoeken, en een macro (jawel, zo klein was hij) opname ernaast gezet, opdat jullie kunnen waarnemen dat het ook echt om een muis ging.
Tommy had enorme honger na dit alles…

O ja, het is intussen gelukkig ook wat rustiger, want het Ekster paar (spuug) heeft besloten toch maar niet in onze tuin/boom te gaan nestelen en onschuldige kleine mussen/vinken en ander gebroed lastig te vallen, hoe zou dat nou komen?


Helaas vanochtend zat/lag de muis nog op de plek waar ik hem/haar terug had gezet, door de shock of mogelijk intern letsel heeft hij/zij het niet gehaald.
Het zag er droef uit zo’n klein hoopje muis…

Deel dit op:
FacebookTwitterPinterestTrello

De Winter komt er aan

Het weer gaat omslaan, dus werk aan de winkel vandaag!
De verwachtingen lopen wat uiteen, de één heeft het over minus 10, ik zie al voorspellingen richting de min 13!
Dus ‘groot alarm’ vandaag in huize Graper.
De ijzers hoeven gelukkig niet uit het vet, dat balanceren hebben we een tijdje geleden al opgegeven.

Maar wel moet de buitenkraan afgesloten, de auto voorzien van antivries, maar vooral, de tuin moet beschermd!
Tot dusverre hebben de meeste kwetsbare struiken en bomen het overleeft, maar dat is dan ook mede te danken aan de zachte/zwakke winters de afgelopen jaren.

Echter, met de komst van steeds meer mediterrane beplanting, moeten er extra voorzorgsmaatregelen genomen worden.
Dit heeft er intussen toe geleid dat wij een soort van nieuwe witte kerstboom in onze tuin hebben staan, op zich eigenlijk helemaal niet zo lelijk.

En nu maar eens hopen op een echte Koning Winter, met een dikke maand mimus tig, ijs in overvloed, en misschien, heel misschien Giet It Oan!

Deel dit op:
FacebookTwitterPinterestTrello