Judith Estol – Parel van Pineda

De laatste 4 dagen zijn als een schim voorbij gegaan, zoals dat vaker gaat met prettige dingen.
Afgelopen zaterdag kwam ze aan op spoor 9, met een stralende lach en een loopneus.
Het weerzien was prachtig, het weer viel tegen, alhoewel ze in haar woonplaats Pineda de Mar al in tijden al geen spat regen had gehad was het een beetje te veel van het goede, helaas ook de dagen er na.
Tijdens de rit naar haar ‘Hotel op zolder’, heb ik haar het Oude Noorden laten zien, daar waar ik geboren ben, het waren voor haar heel veel indrukken, die op haar een mooie maar ook (mede door de verkoudheid) vermoeiende indruk achterlieten.
Daniël was ‘verbannen’ naar Caitlin’s huis (bedankt nog Ingrid en Arjen!), omdat de zolder vrij gemaakt moest worden, gek genoeg sputterde hij totaal niet tegen.
Diezelfde middag zijn we naar Rotterdam gegaan met haar, van oud naar nieuw, van bezienswaarigheid naar shop, met onderweg natuurlijk de ene na de andere knecht, die we voor het gemak “Piedro Negro” hebben genoemd.
Pepernoten, Taai Taai, Speculaas, Sinterklaas zijn dan ook voor haar vertrouwde zaken geworden.
s’Avonds thuis hebben we met z’n drieën heerlijk mosselen zitten verorberen.
Zondag stond Amsterdam op het programma, ze was hier al eens als 17 jarige geweest, maar ze kon alleen nog maar de Dam herinneren.
Helaas ging de afspraak bij Walter niet door, omdat hij achteraf toch moest werken, maar ook hier snoof zij (met haar deels versopte neus) met vleugen de vele indrukken gretig op.
Madame Tusseauds stond voor Linda al tijden op haar lijstje, en ik moet zeggen dat het echt een aanrader is, zeker voor zij die hier al járen niet zijn geweest.
De dames hadden de tijd van hun leven, getuige de Karaoke foto!
Moe, maar voldaan hebben we een heerlijke diner aangeboden gekregen door Judith in het Nieuwerkerkse Novotel, heerlijk!
Thuisgekomen bleek zij net als Quim eenzelfde passie te hebben, zijnde de Engelse humor, ze genoot met volle teugen, vooral omdat men in het Catalaanse gedeelte deze zaken alleen maar nagesynchroniseerd kan zien, en dus niet de originele stemmen kent.
Na het zien van Allo Allo en vooral Fawlty Towers ging zij uiteindelijk rond 22.00, on those trays (o, nee, un, dos très) richting haar bed, ze was er doorheen, en sliep het klokje rond tot 10.00 uur de volgende ochtend.
Maandag stond Hoek van Holland op het programma, de Maeslandkering in het bijzonder, nog steeds indrukwekkend om te zien, met Engelse uitleg van de man ter plaatse.
Helaas mogen alleen vooraf aangekondigde groepen onder leiding van een gids naar de kering zelf toe, dus wij hebben het gedaan mbv het info centrum en een vergezicht vanaf het hek, gelukkig was het toen ook net even droog 😉
Na een wandeling op de pier waar het water af en toe over de kade klotste hebben we met uitzicht op de zee wederom wat zaken tot ons genomen, wie zegt dat herhalingen vervelen?
Die avond maakte Linda een heerlijke spaghetti schotel, die Judith kon waarderen, voor iemand van haar omvang heeft ze behoorlijk wat tot haar genomen.
Hierna moest Linda even naar de club, waarna we heerlijk hebben zitten beppen, al was er toch nog een kleine bariere qua taal, zeker als het om gevoelskwesties gaat, we begrepen elkaar al stukken beter, het was dan ook pas toen Linda thuiskwam om 20.30 dat we doorhadden dat we nog een bak koffie tegoed hadden!
Gisteren waren de molens in Schiedam aan de beurt, ook hier kregen we zonder er om te vragen netjes uitleg in het Engels voor Judith, die duidelijk onder de indruk van de hoogste molens van Nederland!
Ook hier hebben we innerlijk versterkt met koffie en thee en nog wat boodschappen gedaan, jammer wel dat de tocht terug even wat langer duurde, daar iedereen op tijd thuis wilde zijn voor het heerlijk avondje, maar goed, wij hadden een echte uit Spanje langs, en wel 4 avonden!
De laatste avond hadden we Hollandse Butifara (worst) met krieltjes en sperciebonen, dit beviel Judith dermate dat ze zelfs 2x opschepte, wat kan die meid eten zeg! Vanochtend zette ik de inmiddels redelijk herstelde (nog een klein beetje kuchende) Judith weer op de trein, het voelde best een beetje leeg.
Bedankt voor je heerlijke aanwezigheid, je mooie zon, en de vele fijne momenten en gesprekken Judith!
Petons i Adeu!
Here you can find the whole text in English!
And all the pictures can be found on Flickr.

Deel dit op: