Gisteren heb ik Leander naar Heemstede gebracht waar de stichting SEIN een locatie heeft genaamd Meer en Bosch. Hij is daar gisteren en vandaag 24 uur aan de monitor geweest, om uit te zoeken waarom hij nog steeds (ondanks de nieuwe medicijnen) lichte aanvalletjes heeft, die best wel irriteren. Gisterenochtend schrok ik me wel rot toen ik het terrein op reed, oud!

Toegegeven, het zag er verderop nog steeds oud, maar beter uit, sommige gedeelten blijken meer dan 100 jaar oud! Hij verbleef in een kamer met meer camera’s dan John de Mol kon betalen en had vele draden op zijn hoofd vastgeprikt. Naast hem was er een man van mijn leeftijd, die zich tijdens het bezoek, na een kort gesprek terugtrok naar zijn kamer en laptop, en er was een surinaamse dame die met haar vrij jonge zoon al wat langer daar vertoefde, uit…Ommoord, en zij werkte in…Zevenkamp! Wat kan de wereld toch klein zijn. Leander heeft intussen alle afleveringen van Prison Break kunnen bekijken, en stond vanochtend fris gewassen klaar, om door Linda opgehaald te worden, tenminste, als de A20 meegewerkt zou hebben. Ze was om 09.00 vertrokken en om 12.45 weer aan!
Leander heeft nu dus zijn zoveelste onderzoek er op zitten.
Tijdens zijn verblijf heeft hij 2 kleine aanvallen gehad die bij hem gepaard gaan met een vreemde sensatie in de maag, en nu maar hopen dat ze iets gevonden hebben, wat we hopelijk binnenkort mogen vernemen. Linda en ik hebben van de nood een deugd makend een voorschot genomen op de vakantie door in Leiden naar La Plancha te gaan, waar we samen 2 héérlijke tapas schalen hebben zitten verorberen, die aioli, mmmm! s’Avonds thuis aangekomen heb ik de boel geblust met 2 San Miguels, dus voor mij mag die komen die vakantie. Binnenkort meer met de uitslagen ed…

Deel dit op:
FacebookTwitterPinterestTrello