Ja, inderdaad een nieuwe Blog voor Ruud, enerzijds omdat hij nu zonder slangen en buizen ligt op een reguliere verpleeg afdeling, en anderzijds omdat ik niet plotsklaps tegen een Weblog limiet aan wil lopen, daarnaast wil ik ook niemand RSI bezorgen door het vele scrollen 😉
09-08 avond: Pa is obstinaat, tegendraads en hij is naturist geworden, er zijn nog steeds wat remmingen weg bij hem, of die blijvend zijn weten we niet.
Hij was wel helderder, duidelijker, en beter verstaanbaar, dan gisteren.
Maar toch, we waren wel even bezig vooraleer hij het laken over hem heen liet liggen.
Hij heeft nog vrij veel last van het doorliggen, maar ja, he tis lastig TV kijken op je zij 😉
Hij heeft heel goed gegeten, had een enorme trek, dus geen sonde meer, hij wordt alleen nog met plakkers op zijn borst (op afstand) in de gaten gehouden, en hij heeft nog een katheter in. Het korte geheugenis nog niet wat het zijn moet, dit kan overigens nog komen van de slaapmedicatie die hij gedurende 7 dagen voortdurend heeft gehad, dit schijnt pas na 14 dagen volledig uit het lichaam te zijn verdwenen.
Daniël is door hem benoemd tot zijn persoonlijke Secretaris, want gedurende het kletsen kwamen er dingen bij hem op die Daniël moest noteren in zijn ‘koelkast’.
Intussen ligt hij nu ook op een andere kamer, het was te druk voor hem, en lag voortdurend in zijn Adamskostuum, dus heeft hij nu een eigen kamer, met douche en toilet!
10-08 ochtend: Peter heeft de dienstdoende arts gesproken, deze schat in dat Ruud nog 2 weken moet blijven, waarna hij naar een verpleeghuis moet.
Hij durfde zelfs een kleine inschatting te maken, dat hij er maximaal 6 maanden over zou doen, om weer de oude te worden.
Dat was even verwerken, er is dus grote kans/hoop dat Ruud weer de ‘oude Ruud’ wordt, jemig de pemig zeg!
Hij liet Peter weten dat hij gisterenavond een beetje lelijk had gedaan tegen Linda, dat klopt ook, maar wat hij vertelde had zich al eerder afgespeeld.
Evengoed, hij weet het, en dat het niet hoort, iedere dag een stap(je) voorwaarts, wij wachten op je Ruud!
10-08 avond: Pa lag ons op te wachten, had het naar zijn zin, we moesten direct gaan zitten, en vertellen.
Hijzelf had al gezeten, en wat we niet wisten, een stuk gelopen met de rollator!
Hij was overduidelijk weer beter, maar ook nog ietwat ondeugend, en naturist, we vragen ons af of hij dat nu alleen bij ons doet, want als morgenmiddag Grada en Bep (zijn buren) op visite gaan, hoop ik dat hij wat minder exhibionistich is 😉
Hij had goed (en lekker!) gegeten, zit veel sport te kijken op de TV, en had het meerdere keren over zijn auto verkopen, hoe hij daar nu weer bij komt?
Dit keer moest Leander dingen noteren, zo wilde hij een rooster, wie wanneer komt, dat deed hij thuis ook op zijn kalender….
11-08 avond: Pa was obstinaat, nou ja, hij wilde weg, is zich dus nog niet geheel bewust van zijn toestand. Wel kan hij al aardig uit de voeten met zijn rollator, alleen is dat nog wel lullig manouvreren met zijn catether in.
Vind inmiddels het TV kijken en krantje lezen allang niet meer zo spannend als voorheen, tuurlijk gaat dat snel vervelen.
Hij slaat de mensen buiten gade, ziet auto na auto langs komen, en is natuurlijk jaloers op al die mensen.
Gaandeweg het bezoek draaide hij wat bij, hij wilde dan ook (nieuw) nieuws horen, en niet wat hij nu weer gegeten en gedronken had 😉
Eerst liet hij weten het nieuws te willen zien, maar toen we weggingen wilde hij dat niet meer, toen we beneden liepen was hij inmiddels al weer aan het lopen, en zwaaide ons voor het eerst uit!
12-08 middag: Constantie, want Pa had aan in zijn neus zitten krabben, waar een korst zat, en dat was gaan bloeden.
Normaal gesproken is dit geen ramp, maar hij slikt bloedverdunners, het was een waar bloedbad volgens Peter die deels getuige was van het voorval.
Het begon om 10.00 en het bleef maar bloeden, uiteindelijk hebben ze om 14.00 uur een K&O arts uit het Dijkzicht opgeroepen, die 2 reuze tampons nodig had om de boel te dichten.
Zijn pyama, het beddengoed, de kamer, alles zat onder het bloed!
Gelukkig heeft dit geen verdere gevolgen gehad voor hem, geen infuus ofzo, ik ben benieuwd hoe hij er straks aan toe is, want hij is er voorlopig nog niet getuige dit voorval.
13-08 middag: We hadden geruild met Peter, en Pa lag lekker te knorren toe we aankwamen, hij was blij toen hij ons zag, en heeft wel 3 keer gezegd hoe fijn hij het vond dat we er waren.
Hij zag er goed uit, was niet zo onrustig, had gegeten en gedronken, en niet zo veel weggegooid als eerder.
Linda heeft samen met de zuster zijn eigen lange pyama aangedaan, wat hij had het vanochtend koud gehad, en ligt nu onder een zomerdeken, tot gisteren had hij het alleen maar warm.
De bloeding in zijn neus was nog niet geheel over, maar het gaat al beter, hij heeft zelfs al licht het besef dat hij voorlopig nog niet naar huis kan, alhoewel hij dat niet echt uitspreekt.
Verder hebben we veel over van alles zitten praten, het laatste kwartier over oud Rotterdam, vanuit een boek dat we van hem thuis hadden meegebracht, we gingen (veel) te laat weg, terwijl hij ons normaal wegstuurde, en hij zwaaide weer braaf toen wij beneden langs liepen…
14-08 ochtend: Peter is langs geweest, met afdelingsarts en cardioloog gesproken, ze zijn ‘uitgedokterd’ met Ruud, er wordt een maatschappelijk werk(st)er gecontacteerd en een verpleeghuis gezocht, als het even kan hier in de buurt (er zit er 1 op 50 meter!).
14-08 avond: Ruud zat op de stoel te wachten, en hij was zonder slangen! De laatste, zijnde de catether was er uit, hèhè, eindelijk, gelukkig geen last meer van zijn eigen slang! Scheelt ook, want hij zat er steeds aan, en moest het ook steeds laten zien, dat is nu gedaan. We hebben wat over koetjes en kalfjes gepraat, en Ruud grapte meerdere malen dat hij naar huis ging, hij had de beterschapskaarten aan van de muur gehaald.Linda polste nog even of inderdaad as Donderdag de pedicure langs kwam, want dat was echt wel nodig. Vanavond dacht ik er gelukkig aan, omdat de verpleegster in zijn dossier keek, wat voor pillen hij nu nog kreeg: 1 x Bloedverdunners, 1x anti Cholesterol, 1x maag, 1x om (s’nachts) rustig te blijven, nog 1 x iets met het bloed te maken hebbende, de rest ben ik al weer kwijt, jemig de pemig wat een farmaceutisch gedoe zeg. Hij was flink moe, dus zijn we maar op tijd weggegaan.
15-08 ochtend: Peter vond dat Pa er letargisch bij zat, wel was hij zijn luier kwijt en ging dus nu zelf naar het toilet.
15-08 middag: Hans (de buurman) was geweest, hij vond dat Ruud er wat triest bij zat, de dagen gaan natuurlijk langzaam, maar ik ga er van uit dat ze wel hebben zitten babbelen, het is een goede man!
15-08 avond: Pa was weer blij ons te zien, en weigert nog steeds de beterschapskaarten aan de muur te hangen.
De pedicure ( € 20! ) was langsgeweest, hij vond het heerlijk, dat houden we dan ook gelijk in stand, hij is het hele pand rondgereden zo gaf hij aan.
We hebben uit zijn persoonlijke koelkast (kozijn in het raam) de voorraad custard (bah!) pap maar weggespoeld, en gevraagd of hij daarvoor in de plaats Griesmeel kon krijgen, want dat is turbovoedsel, hij moet echt aan gaan komen!
Tevens gevraagd of hij bruin brood kan krijgen, want volgens hemzelf komen er nu alleen konijnenkeutels uit 😉
Helaas had hij ook weer tamponnen in zijn neus gekregen, waarvan er nog één in zat, reden: hij had zich verslikt in één van de druiven die Linda voor hem had meegenomen, en hierdoor moest hij hoesten, en kreeg hij weer een neusbloeding.
16-08 avond: Ruud was al gepakt, hij wil weg, naar huis, voorzichtig met wat voorbeelden getracht du
idelijk te maken dat zijn eigen huis er nog niet in zit.
Vanmiddag is de maatschappelijk werkster bij hem geweest en heeft met hem zitten praten, daarna belde ze Linda, er moet plaats gezocht in een verzorgingstehuis.
We denken dat Pa nu ook die kant op denkt, als hij er maar uit mag, hij verveelt zich stierlijk, maar ja, hij kan nog niet alles, gewoonweg te gevaarlijk nog.
17-08 avond: Pa was mat, wilde niet naar buiten (met evt rolstoel) niet TV kijken, eigenlijk niks, hij zit daar het hele buitengebeuren te volgen, we hebben wel veel zitten kletsen.
Hij wilde alleen maar een kussen op zijn bed er bij, en we hebben wederom gevraagd of hij ipv custard (bah!) griesmeelpap mag, hopen dat het nu lukt.
Hij is vanmiddag bij de K&O arts geweest, bleek dat er nog wat uit zijn neus gehaald moest worden, nav de bloeding, dat ons dat niet was opgevallen…
Hij had verder geen wensen, en schikt zich nu in het lot dat we een verzorgingshuis voor hem zoeken, best wel zielig ergens, zoals hij in de hoek achter zijn raam zit, hopen dat ze snel iets in de buurt vinden!
18-08 avond: John is vanmiddag langsgeweest, voor Ruuds gevoel was dat uren.
Hij was vanavond weer wat obstinaat, tegendraads, de TV moest weg.
Het was allemaal een beetje teveel, waarschijnlijk kan hij nog niet alle (vele) indrukken die op hem afkomen goed verwerken, er was ons al op het IC verteld dat er pieken en dalen zouden zijn, dus daar hopen we morgen maar op.
Morgen een herkansing met de Postbank, kijken of we nu wel zijn brief met de benodigde gegevens mee krijgen, want vorige week was er niets, en men wist ook niet waar de brief wel was.
19-08 avond: Peter was s’middags langs geweest, en is met hem gaan wandelen! Gelukkig is Pa dus even buiten geweest, een rondje Ziekenhuis van buiten, ik had het hem ook al een paar keer gevraagd, maar op de één of andere manier was hij daar klaarblijkelijk nog niet aan toe.
Dit en het feit dat Arie en Ali (vrienden van vroeger van Linda haar moeder) er al waren en een tijd hadden zitten babbelen had Ruud zichtbaar vermoeid.
We hebben nog even samen met hem zitten babbelen, maar nog voor het einde van de bezoektijd ging hij in de hoek naar het voetbal zitten kijken, lekker rustig.
20-08 avond: Peter was vanochtend langs geweest en waarschuwde ons voor het feit dat Pa een huidaandoening had opgelopen, en inderdaad, het zag er vreselijk uit.
Allemaal bulten, een allergische reactie op eten, of medicijnen, of, tja, wat anders? Het jeukte als een gek, hij had een dikke lip, even slikken, wat zag hij er uit zeg.
Zijn verhaal over iets was zich op de afdeling zou hebben voorgedaan bleek voort te komen uit eigen handelen!
Hij was met de rollator op pad gegaan, en was uiteindelijk aanbeland bij spoedeisende hulp, iets, zo weten wij uit eigen ervaring, wat een gezond (bezoekend) mens niet eens lukt, wat het is een waar dollhof af te toe.
Ben heeft de afdeling gebeld, en die zijn hem op komen halen, sindsdien heeft hij een naam-tag om, en een sticker op zijn bed.
Vanavond zou hij een pilletje voor de jeuk en om te slapen krijgen.
Morgen krijgt hij als het goed is de officieële oke om in een verzorgingstehuis te mogen, hij moet ook zelf zijn krabbel nog zetten.
21-08-avond: De instantie die over de plaatsing gaat is vanochtend langs geweest, maar hebben nog geen actie ondernomen omdat Pa weer wat slechter was.
Hij had nu ook uitslag op zijn benen er bij, en zit dus nu compleet onder, ook heeft hij nu koorts. De oorzaak blijkt hem te liggen in één van de vele medicijnen die hij krijgt, en nu dus niet meer, de problemen zouden na 2 dagen verholpen moet zijn.
Linda is vanmiddag al geweest, maar door meerdere spoeddingen tussendoor kreeg ze niemand te spreken, en PA wilde alleen maar slapen, ze heeft hem maar in bed geholpen.
Peter bleek vlak daarna te zijn geweest, en wederom liet Pa weten alleen maar te willen rusten, de stumpert.
Om 21.30 nog even gebeld, hij was beterende, had wat (weinig) gegeten, maar heeft wisselende stemmingen.
22-08 avond: Ruud zag er beroerd uit, en lag in zijn bed te slapen toen we binnenkwamen, nagevraagd of er iets was, hij had wat gegeten en was gaan liggen.
Hij was moe, slap, futloos, wel redelijk goed met hem kunnen praten, op het allerlaatst (door de vermoeidheid) wat obstinaat.
De uitslag was minder erg als voorheen, morgen zou het bijna geheel over moeten zijn, we vragen ons nog steeds af welk medicijn hiervan de oorzaak kan zijn geweest, hij slikt per slot van rekening al 2 weken hetzelfde!
23-08 avond: Peter was net weg toen wij kwamen, Pa lag te slapen, was flink moe, en had nog koorts, we hebben 5 woorden met hem gewisseld, toen viel hij weer in slaap.
We weten nu wel dat de bloedverdunnende medicijnen de oorzaak waren van de allergie, zo liet men weten.
Nadat Linda schone spullen voor hem had neergelegd zijn we maar om 19.15 vertrokken, hopelijk morgen beter.
24-08 avond: Peter is vanochtend langs geweest, en Linda vanmiddag, hij was vanavond minder, nog steeds behoorlijke koorts, kwam zijn bed niet uit, kan amper zelf drinken.
Klaarblijkelijk is de allergische reactie van een ander, of van nog een medicijn, 4 van de medicijnen die hij krijgt staan op de nominatie volgens apotheek.nl.
Ik hoop dat ze vanavond goed op hem letten, want volgens de assistent Psychologe (lekkere timing) was hij ook uit bed gevallen, waarom horen wij dat trouwens niet?
Daarom kwamen ze toen ook niet verder dan berlijn
Eten oke prima maar alleen op een kamer is minder dit zeg ik naar aanleiding van de ervaring van mensen die met deze patienten
werken afleiding is de beste remedie en vooral als de kamergenoot iets verder is.
Daar trekken ze zich toch aan op.
En ze hebben minder tijd om te piekeren.
Maar zozie je in elke regio word toch weer anders gewerkt
Mee eens, maar zoals hij zich gedroeg konden ze hem niet handhaven, en hij werd (toch nog steeds) onrustig van die sociale prikkels om hem heen.
Ik zeker denk wel dat het de bedoeling is dat hij weer samen met iemand op een kamer komt, op dit moment is het even beter voor hem, als hij die streken kwijt is zullen ook wij dat zeker voorstellen.
Aan de andere kant kon je je kont haast niet omdraaien in die vorige kamer 😉
Hij had afleiding nu weer alleen hoe zou dat komen obstinaat en tegenstrijdig.
Weg aanspraak weg afleiding je kan wel om de verpleger bellen maarja die hebben niet altijd tijd voor je ?!
Ja had hij zeker, maar die man nog meer, stel je voor en naturist tegenover je 😉
Voor wat het waard is, toen we op bezoek waren heeft de verpleegster een kwartier met ons, en Pa natuurlijk staan kletsen.
Het is een gegeven hè, 4 verpleegkundigen op +/- 40 patiënten.
Zorg je er wel voor dat hij een lakentje over zich heen heeft als je een foto schiet? 😉
Maar goed om te horen dat het steeds beter gaat met Ruud en dat hij al wat oude streken heeft vertoond (en ook nieuwe heeft ontwikkeld). Lijkt me ook veel lekkerder voor hem om op een eigen kamer te liggen!
Kunnen ze niet een antidoorligmatras voor hem ritselen (of heeft hij die al)?
Inderdaad, anders wordt het vanaf het bovenlichaam omhoog alleen 😉
Hij moet inderdaad nu juist weer dingen gan afleren, beseft zich nog niet volledig zijn werkelijke status.
We hebben om antidoorlig gevraagd, maar zijn dat (door het feit dat hij al weer van de hartbewaking af mocht) glad vergeten, goeie!
Het lijk me niet meer dan normaal dat de verpleging er voor zorgt als ze zien dat iemand last van doorliggen heeft.
Maar wat wel helemaal toppie is dat zijn de vooruitzichten.
We zullen een kaartje naar hem sturen.
Als ik het zo leest, denk en weet hij meer over wat er met hem gebeurt en ga gebeuren,
dan wij weten hij beseft echt wel wat hem overkomen is.
Nee (nog) niet, het IC en de reden waarom wil nog niet blijven hangen, is ook niet zo belangrijk, kan ook zijn dat hij het ‘wegduwt’ in zijn koppie.
Zat net wel een Spoedeisend Hulp programma (met veel bloed) te bekijken, hij verblikte totaal niet, naja, beetje bij beetje…
Die beelden zijn niet zo erg maar het geluid moet je harder zetten heerlijk
Goed om te horen dat alles goed gaat!
En wat een sukkel dat hij zo ernstig aan zijn neus heeft gepulkt dat er 2 grote tamponnen in moesten! Hahahaha. Was die zeker ook niet blij mee? 😉
Nee inderdaad, maar soms heeft hij nog niet geheel het besef van oorzaak en gevolg, moet beetje bij beetje terug komen.
Jeetje moeten jullie daar echt overal om vragen?
Werkt daar wel verplegend personeel of zijn het mensen met een taakstraf?
Toevallig vanavond nog over gehad, ik denk dat er per lichting 1 bijloopt die het een roeping vindt voor mensen te zorgen.
Gisteren doorgegeven dat hij custardpap niet lust, liever griesneel heeft, en, want denk je? Custardpap, wat hij nu tegen heug en meug opeet, omdat het energievoedsel is…
Nee, ik heb inmiddels geen hoge pet meer op, en ook absoluut geen medelijden meer met deze dames, gouden baantje.
Ik hoop trouwens niet dat jullie vaak tegen hem zeggen wat die wel en/of niet mag en wat hij wel of niet kan.
Want het is denk ik een man die zich niet gauw door iemand laat vertellen wat hij moet doen.
En nu word dit van alle kanten gedaan let wel het is voor zijn eigen bestwil maar voor iemand die dit niet gewend is kan dit vervelend zijn.
Nee hoor, fluwelen handschoenen wat dat aangaat, maar ja een tijdje geleden zat ie nog aan slangen te trekken ed, dat moet je helaas in de kiem smoren, tis niet anders.
Linda en ikzelf trachten niet belerend over te komen, maar kleden het in, niet iedereen kan dit helaas, en dat kan vervelende reacties uitlokken, was sich liebt das neckt sich, toch?
Maar ja, het feit dat hij dacht dat ie gelijk naar huis kon, moesten we hem toch met een paar (soms wat pijnlijke) voorbeelden duidelijk maken, valse hoop is het laatste wat je iemand in zijn toestand mag geven.
Tja reken maar dat het Ruud rauw op zijn dak komt vallen dat hij nu van het ene (zieken)huis naar het andere (verzorgings)huis moet.
Is er niet een mogelijkheid om hem toch naar huis te laten gaan maar dan met goede zorg van thuiszorg?
Waar in de buurt bij hem of bij jullie om de hoek
@Belinda: Helaas nee, hij heeft nog niet volledig het besef, en kan nog niet te veel indrukken impulsen tegelijkertijd aan, dat kan tot gevaarlijke situaties leiden. We zouden niets liever willen overigens.
@Rob: Bij ons, zekers te weten, anders wordt het veel te veel pendelen, als hij hier in de 5 havens naast ons terecht kan, kunnen we om de haverklap langs, alsof we in de kamer naast hem zitten.
En we kunnen hem meenemen naar ons huis, ff in de tuin een bakkie enz…
Als ik zo kijk bij je antwoord aan belinda en naar mijn vorige opmerking ik weet het niet ik kan er naast zitten maar lees eens op je gemak eens al je verslagen!
Een tante van elly zat er ook haar kinderen waren erg goed te spreken over dat verzorgingshuis maar is het niet beter in zijn eigen omgeving of hebben ze daar niets over gezegd of maak dat niets uit.
Maar goed waar het ook is voor hem is het altijd beter dan het ziekenhuis
Ik denk dat hij nu veel aandacht moet hebben, dingen moet gaan doen, ondernemen, er op uit.
Linda zit aan een aantal dingen vast zoals je weet, volgende week begint bv de club weer.
Ze kan dan onmogelijk op bepaalde tijden daar (als het bij hem in de buurt is) zijn, en hier wel, zo ook ik, en als het ff mee zit de kinderen.
We zijn het er ook allemaal over eens, ik denk als je hem zou meemaken je direct tot dezelfde conclusie zou komen.
Buiten dat heeft hij nog niet geheel het besef, en maakt het nu voor hem nog even niet uit waar hij zit, sterker nog, de drang naar zijn huis zou evt sterker kunnen zijn als hij daar in de buurt komt, als hij dat doorheeft, dat weten we niet echt.
He ik mis een update hoe is het met ruud ?
Hebben jullie enig idee wanneer hij uit het ziekenhuis kan?
Oke langzaam aan komt hij er wel maar laat hem vanavond geen voetbal kijken een drama voor rotterdam 3x verlies
T was toch 0-4 😉 Wist Gina mij te vertellen terwijl we bij Pa zaten, hoef ik dus ook geen sport meer te kijken, vandaar dat ik nu boven zit..
Ik heb net gehoord dat 5havens bij jullie om de hoek niet zo best meer is er is te weinig tijd/personeel om de mensen goed te verzorgen el de nicht vertelde dit haar moeder zit daar ze gaat nu proberen om ze in een verzorgingshuis in de buurt van oosterhof te krijgen
Mag ook, dichtbij genoeg, maar bij 5havens zitten we er wel bovenop, we zijn mondig genoeg wat dat aangaat.
Dame die haar fiat moest geven belde me vanmiddag, ik laat hun oordeel meewegen, zij moeten als het goed is ook op de hoogte zijn van het reilen en zeilen lijkt me, iig dank voor de nuttige info.
Je heb niet veel aan mondigheid jij zeg je zegje hun zeggen ja nee en amen en als jullie weg zijn bekijk het
Het klink allemaal zwaar maar zo werk het wel
Maar ik kan je weer niet vertellen waar dat niet gebeurt overal is er wel iets.
Door gebrek aan geld is het overal wel wat
En kundig is over het algemeen het personeel wel maar het ontbeert ze aan tijd en betrokkenheid.
Erg vervelend dat hij weer een behoorlijke dip heeft het ging toch redelijk vooruit met hem het zel best wel in orde komen maar het zal nu wat langer duren.
Met de bijwerkingen van medicijnen is het zo verschillend per persoon kijk b.v. maar naar zyban om te stoppen met roken de ene arts schrijf het gemakkelijk uit de ander weigert met oog op de bijwerkingen.
Je word er depri van zelf moord neigingen in het minste geval slapeloosheid.
Nu bij mijn heeft het geholpen ik ben van het roken af daardoor minder depri het leven lacht me toe door o.a. een kleinzoon en na het gebruik van die tableten heb ik nog nooit zo goed geslapen.
Wat ik er mee wil zeggen is dat wat er geschreven staat maar een gemiddelde is en elk persoon op zich staat.
En leo jullie moeten nu toch wel weten dat je nooit alles te horen krijg deels zelfbehoud en ook om familie niet ongerust te maken.
Als die ene persoon niets had gezegd hadden jullie niets geweten dus eenzorg minder gehad.
Veder hoop ik dat die opwaardse lijn weer terug kom en door zet doe hem de groeten van ons en linda een dikke knuffel (oke jij ook)