Jawel, ik ga zo weer naar het stemlokaal, hopende dat ik onderweg op een goede kandidaat kom, of me in het hokje laat verleiden tot een mooie naam, die natuurlijk wel bij mijn politie kleur past..
Politiek is over het algemeen een natte pot handje klap, wikken en wegen, laten en geven.
Maar toch, niet gekozen, is niet gezeurd, dus voor de innerlijke mens, het fijne gevoel dat je achteraf alles mag bekritiseren gaan we er zo voor.
Het is en blijft moeilijk, als je nagaat wat ze lokaal (naja, provinciaal) voor je doen, getuige de miskleunen hier in Nesselande, de (in mijn ogen verkeerde) ontsluiting van de wijk, en de opoffering van groen, en het kaveltje ruilen tussen de gemeenten, allen provinciaal af- en goedgekeurd.
Op de overige zaken die het provinciale bestuur behartigd en stimuleert heb ik ook weinig lichtpunten gezien, dus moeten we ons maar focussen op de 1e kamer.
En dan weet ik het zeker niet meer, ik denk dat ik me zo nog even digitaal laat voorlichten…

Deel dit op:
FacebookTwitterPinterestTrello